باورم نمی شد . دعوتت خیلی اتفاقی بود...

واقعا ممنون عجب میزبانی هستی...

حرمت مثل همیشه اسمونی بود...

وقتی در اتاق مهمانسرا رو زدن و چند تا ژتون غذای حرم رو بهمون تحویل دادن همه داشت اشکامون در میاومد نمی تونستیم شادیمون رو پنهون کنیم...

می دونم پرروییه ولی هنوز سیر نشدم بازم می خوام بیام پیشت...

گشتم همه جا بر درو دیوار حریمت    جایی ننوشتند گنه کار نیاید

داریم به روز شهادت آقا امام رضا نزدیک می شیم...

همیشه با خودم فکر میکنم چه خوب شد که مأمون ایرانی نبود! وگرنه چطور رو مون می شد بریم زیارت؟ چطور رومون می شد از آقا حاجت بخوایم ؟

ما ایرانی ها تا دنیا دنیاست به خودمون می بالیم که به خاطر استقبال پدرانمون از خورشید هشتم و به خاطر بدرقه ی پر گلی که مادرانمان از ایشون به عمل آوردن...

خدا کنه آقا هم از اینکه بین ماست خوشحال باشه...

دلم نمیاد بگم غریب الغربا... آخه ما بیشتر از همه نیاکارن پارسی زبانمون به ایشون ارادت داریم . غریب الغربا مادرمون فاطمه ست .... غریب الغربا ائمه ی بقیعن که این دنیای مصلحت اندیش ما چارتا ایرانی زائر رو هم سرزنش می کنن که چرا کنار دیوار بقیع زیارت عاشورا می خونید......

تو که هر شب می بینی صد تا چراغ دور و برت

به امام رضا بگو غریب تویی یا مادرت...

آقا سلام

یه سلام ساده .

هیچی اول و آخرش نمی ذارم که بدونی هیچی ندارم جز ارادت.

آقا امروز شهادت پسرت بود. تسلیت می گم. هیچ وقت خاطره 6 سال پیش رو از یاد نمی برم . شب شهادت جوادت توی حرمتون صفایی داشت. دعا می کردم این سعادت رو هر سال داشته باشم ولی ...

دلم واسه حرمتون  تنگ شده. می دونم هرجا که باشم و بهتون سلام بدم شما اونقدر معصومید که با همه ی بدی هام حتما جواب سلامم رو می دین ولی شلام کردن توی حرمتون حال و هوای دیگه ای داره. قسمتم کن. اجازه بده بیام و کبوترت باشم.

بیام و ایندفعه با معرفتی بیام که خودتون دوست دارید . این دفعه جوری بیام که شما هم از حضورم لذت ببرید.

یعنی می شه؟ میشه دفعه بعد شما بخواید که من بیام پیشتون؟ اگه اونجوری بشم چقدر عالی می شه!

دعا کنید برام.

دعا کنید...